vrijdag 30 december 2011

Nachts sollst du Beten



Via facebook zag ik dat Fotofront weer een nachtcache in gedacht had, er werd weer een groepje gemaakt. Dit keer is het Nachts sollst du Beten. Aangezien Jan is geopereerd en wij dus al 2 weken nauwelijks geocaches hebben gedaan geef ik me op. Om 18.30 uur verzamelen aan de hal, daar nog even thee en koffie gedronken om met 3 auto's (15 personen) richting Duitsland te rijden.
Ter plekke staat er al een auto.
Het kaartje in het eerste tussenpunt is het kaartje vlot gevonden, Het volgende punt is vlot gevonden en wordt het morse kaartje erbij gehaald, volgens mij moet de laatste ook een punt zijn maar blijft het lampje wat hangen (hij geeft nl een streep aan, mar dan is het geen cijfer meer) daarna ben ik blij dat we iemand in de groep hebben die goed Duits kan, zeker bij het punt om C te verkrijgen en waar alles ook nog met een spiegel moet worden gelezen vind ik dat helemaal niet erg.
Vervolgens komen we in een zee van reflectoren, er komt een groep Duitse cachers aan die ons voorbij stuiven. (achteraf hadden ze een deel al gelopen maar hadden ze per ongeluk maar de helft gelopen en zodoende moesten ze weer van voor af aan lopen) De Duitse groep wist waar je het volgende punt kon vinden. Voor E is heel wat afgebeld om die gevonden te krijgen, hij zat flink onder het zand.
De volgende punten zijn vlot gevonden en vormen geen probleem.
Het laatste punt is niet te vinden, de Duitse groep had dit al gehoord van hun Joker. Ze bellen wederom en we worden naar de cache geleid.
In deze cache vinden we de coördinaten voor de Bonus,dus via een ander weggetje richting de auto.
Daar chocolade en koffie gedronken met een lekkere koek gegeten ter ere van de verjaardag van Wim.
Kort gezegd: een cache waar je wat doorzettingsvermogen nodig hebt en de Duitse taal goed moet beheersen. De lengte is kort maar de opdrachten nemen je tijd in beslag.

zondag 4 december 2011

Someren

Photobucket


Tijdens de ronde in Duitsland kwam de vraag wanneer we 100 x Someren gingen doen. Die was nog niet zo lang uit, maar de vraag met zo'n powertrail is hoe lang hij blijft.
De planning was om hem op de fiets te doen, jammer genoeg zijn de weersvoorspellingen dusdanig dat het de auto is geworden.
De ronde is goed met de auto te doen, muv 1 weg van ca 2 km deze hebben we gelopen en Jan omgereden.
De caches zijn goed te vinden al hebben sommigen wel wat afwijking. Als je er wat aan gewent bent zie je vanuit de auto al vaak zitten. De ene keer zitten ze laag en de andere keer weer hoog.
De meeste logrolletjes zijn echter nat, tevens zijn het logrollen welke nog smaller zijn dan welke in een fotorolletje zitten waardoor ze er erg moeilijk uit te halen zijn.
Je ziet dan ook dat er veel briefjes bij in zijn gepropt of dat de onderkant al helemaal afgerafeld is. Op 2 plekken wel een logbriefje gevonden (1 originele en 1 later toegevoegd) maar geen cachecontainer.
Je ziet toch vaker dat onderhoud erg moeilijk schijnt te zijn bij dit soort trails.
De kinderen vinden deze rondes erg leuk om te doen, voornamelijk omdat ze nu vaak mogen loggen.
Met een groepje zijn dit soort rondes een leuke afwisseling. Niet wekelijks maar leuk voor zo nu en dan.
Rick (Waterkolk) is tijdens deze rond een Kilocacher geworden!! En Simone (Sisimo) is al een heel eind op weg om er 1 te worden.